Ülkede, uzun bir süredir Saray-AKP-MHP blokundan oluşan Cumhur İttifakı'nın uygulamaları sonucu giderek gerginleşen siyasi atmosferden nasıl kurtulunacağı üzerinden tartışmalar yaşanıyor.
Muhalefet, iktidarı alaşağı etmenin yolları konusundaki fikirlerini kamuoyu ile paylaşırken, iktidar bloku bu siyasi hamleyi "siyasi geleceklerini darbeciliğe endekslemişler" teziyle gerçekten uzak bir siyasi ve psikolojik-gerilim yaratarak lehine çevirme gayreti içinde.
Bu atmosferde, güncel seçmen tercihleri de iktidar blokunu hırçınlaştırıyor gibi.
Son kamuoyu araştırmalarından biri, Cumhur İttifakı'ndan AKP'nin yüzde 35.8, MHP'nin ise yüzde 9.6 civarında oyu bulunduğunu gösteriyor.
Millet İttifakı'ndan CHP'nin yüzde 24.8 ve İyi Parti'nin 11.8 olduğuna, HDP'nin yüzde 12.1, DEVA Partisi'nin yüzde 2 ve diğerleri kategorisindeki partilerin de 3.9 oranında oya sahip olduğuna işaret ediyor.
Kısacası, Cumhur İttifakı'nın totaldeki oyu 45.4, karşısındaki blokun oyu da 54.6 olarak hesap ediliyor.
Bu hesap, AKP'nin 2002 sonu itibarıyla başlayıp 18 yıldır devam eden ve süreç içinde ittifak yaptığı siyasi yapının da desteğiyle "güçlendi" gibi algılanan iktidarının sonunun yaklaştığı anlamına gelen bir mesajı da gündeme sokuyor.
Bu düşüncemi, anketlerde "Türkiye’nin yönetim sistemi ile ilgili bir referandum yapılsa oy verme tercihiniz ne olurdu" sorusuna verilen yanıtların oranı da doğruluyor.
Seçmenin yüzde 56.8'i Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi'ni değil, Güçlendirilmiş Parlamenter Sistemi doğru buluyor.
Bir diğer soru olan "Sizce, Türkiye’nin en önemli sorunu nedir ?"e verilen yanıtlar da, iktidar blokunu rahatsız edici.
Elbette, gündemin ilk sırasında Coronavirüs var. Ankete katılanların yüzde 32.9'u Coronavirüs'ü ilk sıraya oturtmuş. Ama, hemen ikinci sırayı yüzde 26.8'lik oranla ekonomi/ hayat pahalılığı/yoksulluk, üçüncü sırayı da yüzde 9.7'lik oranla işsizlik alıyor.
Özcesi, yıllardır kronik sorunlar olan ekonomi, hayat pahalılığı, yoksulluk ve işsizlik blok halinde yine sorunların başında yer alıyor.
Coronavirüs ile mücadelenin kazanıldığı ve virüs meselesinin gündemden düştüğü de düşünülürse, iktidarın 18 yıldır başarılı olduğu tek bir tablo gösterilemez.
Bu başarısızlıkların üzeri 'içeride baskıların artırılması' ve dışarıda da 'geleneksel hariciye politikalarının terkedilmesi'nin sonucu oluşan yalnızlaşmanın PİK yapmasını kapatacak nanevralarla örtülmeye çalışılıyor.
Bütün bunların yanı sıra vatandaş sorunlar sıralamasında eğitim sistemindeki aksaklıklar, adalet, hukuk sisteminin eksiklikleri, Hükümet’in kötü yönetimi, sağlık sektöründeki sorunlar, muhalefetin beceriksizliği,  terör, Kürt sorunu, birlik-beraberlik, Suriyeli göçmenleri ardı ardına koyuyor. 
İşte, bütün bu başlıklara bakıldığında, siyasi güç olmak isteyen ya da mevcut gücünü sürdürmek isteyen yapıların yeni döneme uyum sağlamaları ya da güçlü bir gelenekle kendi yeni dönem algısını yaratıp yönetmeleri gerekmektedir.