Arkadaş sandığımız kişiler, acaba sizin gerçekten arkadaşınız mı?

Kıymetli Gebze Yeni Haber Gazetesi ve www.gebzehaber.net okurları.        

Bu hafta konumuz çocuklarımızın arkadaş seçimleri,

Bir soru sorduk çocuklarımıza; yüzde 90’a yakını en iyi arkadaşını, ya sıra arkadaşı ya da komşusu olarak bildirdi. Buraya kadar her şey güzeldi.

Mahalle kültürü ile büyüdüğümüzden bizimde en iyi dostluklarımız en yakın komşularımızdı, durumlar neredeyse aynı ilerliyordu. En güzel arkadaşlarımız, en samimi muhabbetlerimiz, en güzel oyunlarımız hep mahallede başlamıştı. Teknolojiden uzak çocukluklarımız olduğu için, sabahtan öğleye okul, öğleden akşama oyunlar, akşamda mahalle içinde kapı önü sohbetlerimiz olmuştu. Aslında en güzel çocukluğu bizler yaşadık doya doya.

Şimdi ise yüzde 10 oranında öğrencilerimiz derler ki en iyi arkadaşım, online ortamda tanıştığım oyun arkadaşım. Yüzünü dahi görmediği oyun dışında sohbet etmediği arkadaşını en iyi arkadaş ilan edebiliyor. Aslında burada bir durup düşünmek lazım.

Çocuklarımız bazen, maalesef ki, anne ve babalarımızın önüne koyabiliyor arkadaşlıklarını. Yanlış arkadaş seçimleri hem zamanından çalıyor çocuklarımızın, hem başarısından. Anne ve babalarından daha yakın kim olabilir, kim daha çok sevebilir ya da kim hatalarını eleştirmeden ona sahip çıkabilir: tabi ki bizler. O zaman kestirip atmadan doğruyu konuşarak anlatalım.

Konuşmaya, bazen dinlenilmeye o kadar ihtiyaçları oluyor ki dışarıdaki arkadaşları daha çok dinlediği için mi onların peşinden ayrılmayıp onları bazen bizim önümüze koyuyorlar.

Belki de biz yeterince zaman ayırmadığımız, yeterince birlikte vakit geçirmediğimiz için onlara sıkı sıkıya sarılıyorlar.  Çok az bir sayıda olsa da üzücü bir durum maalesef. Dikkatimizi buraya vermekte fayda var.

Çocuklarımızı takip edelim. Kiminle konuşuyor, arkadaşı kim bilelim. Bizim yaşantımıza ve fikirlerimize uymayan durumlarda çocuklarımıza müdahale edelim.. Direk kestirip atmaları değil de anlatarak fikri benimsemesine yardımcı olalım.

Ama kesinlikle net olalım. Çocuklarımıza zarar verecek onu aşağıya çekecek her arkadaş için müdahale edelim. Çocuklar hata yapabilirler, bizler anne ve baba olarak kesin ve kararlı olalım. Onlar bizim çocuklarımız, bizim gibi büyümelerini bizim aynımız olmalarını beklemeyelim. Yaşadığı çağa ayak uydurmalarını sağlayalım kendi karakterlerine göre yaşamaları için zemin hazırlayalım, ama elimizi üzerlerinden çekmeyelim. Dışarısı çok büyük ve çok zararlı. Bizim görevimiz onları korumak ve doğruyu anlatmak,  önemli olan rehberlik edip yol gösterici olmak. Çünkü her birey yolunu kendi çizer. Bizler sadece deniz fenerinin gemiye yol gösterdiği gibi, onlara yol göstermekle mükellefiz.

Haftaya yine bu sütunlarda sizinle olmak temennisi..

Öneri ve katkılarınıza dair [email protected] üzerinden şahsımla iletişime geçebileceğiniz duyurusuyla