Bu öykü otuz bir mart seçimlerinden sonra yaşandı seçimler döneminde her gün görüştüğüm ali amcayı da hüseyin amcayı da bir süre göremedim gerçekten de merak etmiştim birkaç gün sonra meydanda karşılaştık özlemiştim de moralleri bozuk keyifsizdiler ellerinden oyuncakları alınmış çocuklar gibiydiler hoşbeşten sonra ne yapıp ettiklerini neden sokağa çıkmadıklarını sordum dağdan bayırdan bir sürü şey söylediler gerçeği söylemedikleri yüzlerinden belli oluyordu yer miyim ben sonra anladım ki seçimlerin bitmesi onlara iyi gelmemiş haklılar da emekli insanlar her gün meydana gelip hangi parti kazanacak kim ne dedi hangisi kaybedecek senin partin benim partim diye tartışıp günlerini değerlendiriyordular seçimi kendilerine bir tür hobi edinmiştiler Gebze'de tiyatro yok sinema yok herhangi bir sosyal etkinlik yok emeklilerin gidip zamanı hoş geçirecekleri bir yer yok çölleşmiş bir gebze öte yandan zaten okumayan yazmayan ve de düşünmeyen bir toplumuz seçimler herkese özellikle de emeklilere iyi gelmişti bitince doğal olarak büyük bir yalnızlığa düştüler güvensizlik sevgisizlik zaten insanı insanlıktan çıkarıyor moral olur düşüncesiyle aman sizde niye üzülüyorsunuz ki burası türkiye yarın bir bakarsınız bir seçim yine olur hem seçimden ne çıkıyor ki bizim oylarımızın bir önemi mi var milletvekillerini şunları bunları halk seçmiyor ki parti genel başkanları belirliyor adet yerini bulsun diye halk da gidip oy veriyor ali amca oğlum kazandık ama keşke kazanmasaydık niye dedim niyesi mi var konuşacak tartışacak bir şey kalmadı hem de karşıtlarımız küstüler sevgili okurlar sözlerimi yabana atmayın ironi de yapmıyorum sık sık yapıldığı seçimlerde öteberi dağıtıldığı için seçimden daha çok geçim kaynağı olarak görülüyor ekonomik sıkıntıları ve yoksulluğu da göz önünde bulundurursak gerisini de siz düşünün yaşlılarımız evlerinde Çocuklarindan torunlarından ne yazık ki toplumdan da istedikleri saygıyı göremiyorlar yoksulluk çeken işsiz olan evine ekmek süt götüremeyenler seçim zamanlarında hiç değilse avunuyorlar görmüyor musunuz evlilikler bile tutmuyor on kişi evleniyorsa yüz kişi boşanıyor sosyal hayat dibe vurmuş eğitim ve sağlık can çekişiyor gazeteler cinayet haberleriyle çalkalanıyor Türkiye değişiyor maalesef halk eşitlik özgürlük barış konularında siyasi partilerden çok daha ilerde halk seçim zamanlarında önemsenir seçim bittikten sonra herkes yoluna yani her şey unutulur ali amcayla hüseyin amca da bu yüzden çok haklılar bu seçim döneminde de şöyle de olsa böyle de olsa ülkede bir bayram havası vardı insanlar sokaklarda tartıştılar stres attılar birbirlerini eleştirdiler bu da onlara iyi gelmişti bir gerçek daha var ki halktan insanlar tartışsalar da asla kavga etmez birbirlerini incitmez ve hakaret etmezler bütün bu kötülükleri herkesin de bildiği gibi siyasi partilerin içinden kimi insanlar yapmaktadırlar kavgadan kötülüklerden halkın bir kazancı olmaz her türlü kötülükten sözünü ettiğim partilerin faydası olur bu tartışmaların içinde en kötüsü de tartıştıkları konular tartışanların kendi öz fikirleri değil parti genel başkanlarının tv de yaptunları anlamsız ve yararsız sözlerdir keşke insanlarımız kendi düşünceleriyle tartışabilseler o zaman bu ülkede de kesinlikle demokrasi olacaktır hak adalet yerini bulacaktır kardeşlik ve barış yerini bulacaktır bu da benim fikrimdir 70 yıldır bu ülkede seçimleri izlerim politikacıların verdikleri sözler yaptıkları işler zaten yapılması gereken işlerdir kim olursa olsun o işler yapılacaktır Türk halkı çok çabuk değişen dönüşen bir halktır önemli olan değişimden dönüşümden ve insanlıktan yana olan insanların buna önderlik etmesidir