Önce, evlendiğimizde hayatın daha iyi olacağına
inandırırız kendimizi. Evlendikten sonra, bir çocuğumuz
doğduktan hatta ardından bir tane daha olduktan
sonra hayatın daha iyi olacağına inandırız.
Sonra çocuklar yeterince büyük olmadıkları için
kızar, onlar büyüyünce daha mutlu olacağımıza inanırız.
bundan sonra, ergenlik dönemlerinde çocuklarla
uğraşmamız gerektiği için öeleniriz.
Kendimize, çocuklarımız bu dönemden çıkınca
daha mutlu olacağımızı, yeni bir araba alınca, güzel bir
tatile çıkınca, emekli olunca, yaşantımızın dört dörtlük
olacağını söyleriz.
Gerçek ise, şu andan daha iyi bir zaman olmadığıdır.
Eğer şimdi değil ise ne zaman?
Hayatınız her zaman mücadelelerle dolu olacaktır.
En iyisi bunu kabul edip, her ne olursa olsun mutlu
olmaya karar vermektir.
En sevdiğim sözlerden biri Alfred D. Souza'ya aittir.
Der ki:
"uzun zamandan beridir hayatın, -gerçek hayatınbaşlamak
üzere olduğu izlenimine kapılmıştım.
Fakat her zaman yolumun üzerinde bir engel, öncelikle
erişilmesi gereken bir şey, bitmemiş bir iş, hizmet
edilecek zaman, ödenecek bir borç oldu. sonra hayat
başlayacaktı. Sonunda anladım ki bu engeller benim
hayatımdı."
Bu görüş açısı, mutluluğa giden bir yol olmadığını
gösterdi.
Mutluluğun kendisi yoldur aslında.
Öyleyse sahip olduğunuz her anın kıymetini bilin
ve mutluluğu, vaktinizi harcayacak kadar özel biriyle
paylaştığınız için, ona daha fazla değer verin. Unutmayın,
zaman hiç kimse için beklemez.
Öyleyse;
Okulu bitirene kadar...
100 milyar kazanana kadar...
Çocuklarınız olana kadar...
Çocuklarınız evden ayrılana kadar...
İşe başlayana kadar...
Evlenene kadar...
Yeni bir araba ya da ev alana kadar...
Borçları ödeyene kadar...
İlkbahara kadar...
Yaza kadar...
Sonbahara kadar,
Kışa kadar...
Maaş gününe kadar...
Şarkınız söylenene kadar...
Emekli olana kadar...
Ölene kadar...
Mutlu olmak için, içinde bulunduğunuz 'an'dan
daha iyi bir zaman olduğuna karar vermek için beklemekten
vazgeçin.
Mutluluk bir varış değil, bir yolculuktur. Pek çokları
mutluluğu insandan daha yüksekte ararlar.
Bazıları da daha alçakta.
Oysa mutluluk insanın boyu hizasındadır.
Şimdi- dedir.
An'dadır.
Bakma da değil,görmeyi seçmededir.
Nedir ki yaşam dediğimiz?
Doğum-ölüm arasındaki süreç mi?
Unutmayın, yarın kimseye vaad edilmemiştir.
Hissetmeyi tercih edelim...
Yaşamayı seçelim...
Şimdi...
Şu an...