Bu saatte bütün duygularımı

Pembelere boyasam da

Güneş kızının çağla yeşiline kanar giderim.

Öpmesi yok

Sevmesi yok desem de yüreğime…

Tutsak olmaktan kurtulamam

Çağla yeşilinin en delisine…

Gök avazı çıktığı kadar bağırmakta…

Ateşli aşklara gebe belli,

Ve ağlamakta

Gözyaşlarının bolluğundan

Terk edilmişliğe kesmiş bulutlarda hüzün kaplı.

                       ………

Bugün zaman hovarda ve asi…

Işıklar kesilecek biraz sonra.

Odam karanlık…

“Makber” çıkmıyor aklımdan

Masaya mum koymalıyım.

Mum ışığında mumlu yazılar yazmak

Benim işim değil ya!..

Böyle anlarda

Mum kokulu kadınlar geliyor aklıma…

Şeytana borçlu kalmak istemem ya

Ay karanlık

Kim vurdu ya gitmek istemem de

Şiirlerim kim vurdu ya gider…

                         ……….

Hepinizin yaptıklarını ben de yapıyorum.

Yemek

İçmek

Sevişmek

Çalışmak gibi şeyler…

Hatta bazı anlar sövüyorum

Sizler gibi.

Oturup edinimsiz hayaller de kurduğum oluyor.

Boyum uzamıyor sizlerin yaptıklarını yaptığım için…

Bu yüzdendir ki; sizlerin yaptıklarını

Yapmak gelir içimden

Okumak gibi

Yazmak gibi

Sevmek gibi

Önemsiz şeyler yani !

Acıyan, kanayan yerlerim

Olacak elbette

Olmalı da…

Yaşama küsmek

Kabullenmek her şeyi

Yakışmamalı…

Sevmeli bu vatanı

İnsanını

Namuslu ellerde yücelen yaşamı

Emeği

Alın terini

Sevmeli…

Milyarlık puzzle gibiyse yaşam

Benim sabrım ve ömrüm

On binlik puzzle parçalarına yeter…

Acıyan, kanayan yerlerim

Olacak elbette

Olmalı da…