Kıymetli Gebze Yeni Haber Gazetesi ve www.gebzehaber.net okurları.

Bu hafta konumuzu yine çocuklarımız belirledi. Gençler kıyas yapılmak istemiyorlarmış. Aşağıda konuya katılmak isteyen çocuklarımızdan da kısa örnekler ile gideceğiz lakin bazen anne ve baba olarak ne kadar kıyas yapmadığımızı düşünsek dahi,  farkına varmadan bize normal gelsede kimi konuşmalarımızdan ötürü çocuklarımız olayı farklı algılayabiliyorlar.

Her birey farklıdır,  kendine özgüdür. Bu nedenle hiç kimse başka biriyle kıyaslanmamalıdır. Çocuk, anne baba tarafından önemsenmek, değerli bir birey olarak kabul edilmek ihtiyacını duyar. Onun başka çocuklarla kıyaslanması, kendini değerli bir insan olarak görmesine engel olur. Çocuğu başarılı arkadaşlarıyla kıyaslamak yerine kendisiyle kıyaslamak gerekir. Önemli olan çocuğun "dünü" ile "bugünü" arasında görülebilen somut farktır.

Siz çocuğunuzun iyiliği için uğraştığınızı düşünürken farkında olmadan ona zarar veriyorsunuz. Size göre masum olan o kıyaslama cümleleriyle, çocuğunuzun ruhunda derin yaralar açıyor, ona kendini pek çok farklı yönden yetersiz hissettiriyorsunuz. Tamam, söylediklerinizin onu zerre kadar etkilemediğini düşünebilirsiniz. Ama emin olun ki çocuğunuz ağzınızdan çıkan her bir kelimeden etkileniyor

Peki. Çocuklarımız anne ve babalardan ne istiyor.

-        Ben konuşurken başka islerle meşgul olmasın ve konuşurken benim yüzüme baksın (Z.A)

-        Benim sözümü kesip kendinden örnek vermesin (B.K)

-        Ben konuşurken benimle fiziksel temas kursun, saçımı okşasın ya da elimi tutsun beni cesaretlendirsin (M.T)

-        Beni anladığını belirten ifadeler kullansın. "arkadaşının bu davranışı seni üzdü" gibi (M.K)

-        Yargılamasın ve eleştirmesin. Savunmaya geçmesin sadece beni dinlesin (R.Ş)

-        Gerçekçi ve belirli öneride bulusun. Yumuşak ses tonuyla konuşsun (M.K)

Öğrencilerimiz der ki ;

Bizi böyle kabul edin, hatalarımız tabi ki olacak, düzeltmemize yardımcı olun.

Bizi kıyasladığınızda kendimizi huzursuz ve kötü hissediyoruz.

Doğru bir iş yaptığımızda tebrik etmiyorsanız, yanlış yaptığımızda bize kızmayın

Bizimle ilgili olmayan durumlarda sinirinizi bizden çıkarmayın.

Sizin kadar tecrübeli olmamızı beklemeyin, hep kendinizden örnek vermeyin.

Her aile çocuklarıyla mutlu, huzurlu ve başarılı olmak ister. Onların başarısından mutluluk duyar. Eminim çalışıp çabalandığını gören anne ve baba bazen başarıya ulaşılmasa da evladının her şekilde yanında olur. Yeter ki sıkıntılarımızı ve isteklerimizi konuşarak halletmeyi bilelim.

Anne ve babaların çocuklarını yetiştirirken özellikle dikkat etmeleri gereken konulardan biri de onların sorumluluk sahibi bireyler olarak yetişmeleridir. Bu konuda farklı yaklaşımlar sergilenmekte. Bazı anne ve babalar gençlerden kapasitelerini aşan bir olgunluk beklentisi içinde olurken bazı anne ve babalar da tam tersine aşırı vurdumduymaz bir yaklaşım sergileyebiliyor, buda gençlerde tutarsızlığa sebep oluyor. Özellikle çocuklarının eğitimlerine büyük önem veren ailelerde gençlerin sorumluluk sahibi olması konusundaki bütün beklenti okuldaki ders başarıları olurken ev içi sorumluluklar ve sosyal sorumluluklar daha az önemsenmekte olabiliyor. Bu da çocuğun sağlıklı gelişmesini engelleyebiliyor.

Sorumluluklarını kazanırken çocuklarımızın yaşını ve kişilik özelliklerini dikkate alalım. Küçük yaşlardan itibaren küçük sorumluluklar alıp gittikçe daha büyük sorumluluklar almasına özen gösterelim.

Haftada bir yayınlanan yorumlarımda haftanın konusunun ne olacağına dair sizlerde önerilerinizle belirleyici olabilirsiniz.

Haftaya yine bu sütunlarda sizinle olmak temennisi;

Öneri ve katkılarınıza dair [email protected] üzerinden şahsımla iletişime geçebileceğiniz duyurusuyla