Gecesinden belli bugünün puşt bir gün olacağı... Çocuk etlerinin yanık kokularıyla yaşamak berbat bir durum... Ve lokmanı yutarken, çalışırken, sevişirken, yazarken, yaşamının her anında burnuna gelen çocuk etlerinin yanık kokuları...

Sayın yetkili siz insan değil misiniz? Sizin burnunuz koku almaz mı? Benim duyduğum çocukların yanık et kokularını duymaz mısınız?

Sayın yetkili sizin çocuğunuz ateşlerde yandı mı? Sizin çocuğunuz örneğin oğlunuz tecavüze uğradı mı?

Sayın yetkili sen hiç çocuk olmadın mı? Anandan böyle mi doğdun...

Beceremeyecektin çocukları koruma görevinin sorumluluğunu niye üzerine aldın?

Bu yanan yurtların sahipleri kimlerdir?

Bu yurtların açılış izinlerini kimler vermiştir?

Bu yurtlarda çalışan görevlilerin eğitim düzeylerini kim denetler?

Yetkililer istifa edecek mi?

O Hal uyarınca bu sorumlular ve yetkililer hemen tutuklanacak mı?

Bu sorular yanıt bulmayınca vicdan denilen yüce adalet susmaz, susmamalıdır.

Her şeyin dokusu bozuldu. 2009 yılında İstanbul'da bir dershanenin kurucu müdürlüğünü yaptım. Binada bütün eğitim araçları ve eğitim donanımı mükemmel olmasına rağmen; bir yangın merdiveni için Kadıköy Belediyesi'ne sayısız gittim -geldim. En sonunda yetkili hocam gel çay içelim diyerek ortamı yumuşattı. Güler yüzüyle ''Hocam öğrenci sağlığı ve güvenliği eğitimden önemlidir. ‘diyerek ve kılı kırk yararak kurumun açılış iznini imzaladı...

Aradan 17 yıl geçmiş... Ne kadar yozlaşmışız ve sorumsuz olmuşuz anlamakta zorlanıyorum...

İnsan yanım kanıyor

İnsan yanım yanıyor

İnsan yanım ölüyor...

Haberiniz olsun istedim.