Aslına bakarsanız seçimlerle ilgili yazı yazmak içimden gelmiyor.

Bir taraf seçimi kazanmış havalarında, öteki tarafta gösterilen adayların henüz yaratmış olduğu heyecan yok.

Aslında iki türlü seçim üzerine yapılan hesaplar ile seçim sonrası yaşanacak sürprizler ilgimi çekiyor.

Ancak bu konuda bana ve benim gibi olanlara umut vaat eden bir durum yok.

Siyasal alanda yaşanan bölünmüşlük, gerilim, çatışma, besbelli sosyoekonomik alanda yeni sorunlar yaratacağı gün gibi ortada.

Bu söylemler çok fazla insanın ilgisini çekmiyor.

Daha açık ifade kullanırsak umutlanacağımız durum yok.

O nedenle isyanlardayım şarkısını dinlemek en doğrusu.

Herkes halinden memnun.

Bize de izlemek düştü.

Asgari ücretli, emekli, çalışan, alkışlamaktan yorulmuş.

Kent arsaları, yeşil alanlar, Hesler, tarım alanları kimin umurunda.

Mübarek Ramazan ayında umutlar tazelendi.

Öbür taraf için güzel gelecek vaatlerinin sözü alındı.

Tek umut Allah’ın ipine sarılmak.

O da olmasa yanmışız.

Kısacası Erdoğan artık tek kurtarıcı!

Şimdi 90 yıl boyunca Cumhuriyet, demokrasi, hukuk devleti laflarını boşuna ettiğimize mi bu uğurda verilen onca mücadelelere mi yoksa yalnız siyasetin ve siyasetçinin içine düşmüş olduğu öngörüsüz, perişan duruma mı üzülelim bilemiyorum.

Gördüğüm manzara bu.

Birileri halen daha laf olsun torba dolsun peşinde.

Sözün bittiği yer galiba burası.