Bugün, 3 Aralık Dünya Engelliler Günü. Bu tarih, bir kutlama gününden ziyade, bir farkındalık ve sorumluluk anıdır. Yaşama gözlerimizi açtığımız o ilk anda, hiçbirimizin bir tercih hakkı söz konusu değildi. Bu büyük, kaotik ve güzel yaşam sahnesinde olmamız, tamamen istem dışıydı.

Tıpkı yoksul veya zengin olmak gibi, fiziksel bir engelle yaşama başlamak da bireyin başlangıçta kontrol edemediği bir durumdur. Ancak hayatın akışı ve insanca yaşama standartları için verilen mücadele, tam da bu noktada başlar. Yoksulluğa karşı, daha iyi bir yaşam adına, hakça bir gelir dağılımı ve insanca yaşam koşullarını sağlamak için mücadele etmek, tüm bireylerin ve nihayetinde toplumun kendi ellerindedir. Engelli bireylerimiz için de durum bundan farksızdır.

Engellerini tolere etme gücü bularak ve yılmaz bir iradeyle mücadele edenler, yaşamın içinde güçlü ve kararlı bir şekilde yol alırlar. Onların bu yolculuğunun önünü kesen en büyük engel ise fiziksel kısıtlamalardan çok, toplumsal zihniyet ve yanlış tutumlardır.

Kimi engelli insanlar evlerinden hatta odalarından çıkamıyor, yaşamı dört duvar arasında sürdürüyor. Bazı aileler ise engelli yakınları ve çocuklarını toplumda izole ederek başka türlü bir yanlışın içinde oluyor.

Artık, engelli insanlara yönelik o köhne ve aşağılayıcı olan, ‘acıyan’ veya ‘hor gören’ kimi toplumsal yanlış düşünceleri ve bakış açılarını temelden yok etme zamanı gelmiştir. Net olarak belirtmek gerekir: Engelliler acınacak insanlar değildir! Onlar, hayata kattıkları farklı bakış açıları, aşılmaz denilen engelleri aşma azimleri ve üretime katılma istekleriyle toplumun en değerli, en dirençli kesimini oluştururlar. Bir toplumun karakteri, en çok güçsüz gördüğü bireylerine nasıl davrandığıyla ortaya çıkar.

Onları toplumsal yaşamın dışına iten mimari engelleri, bürokratik zorlukları ve en önemlisi önyargı duvarlarını kaldırmak, hepimizin vicdani borcudur. Engelli bireylerimizle birlikte; istihdamda ve üretimde omuz omuza durmalı, sanatta ve sporda onların başarılarıyla gurur duymalı, yaşamın tatlı ve acı günlerinde onlarla birlikte olmalıyız.

Toplumsal yaşamın bütünlüğünü sağlayarak, engelli vatandaşlarımızın potansiyelini tam olarak kullanabilmeleri için gerekli tüm koşulları oluşturmak, refah içinde bir geleceğin anahtarıdır. Onlar için atılacak her adım, aslında daha adil ve daha insancıl bir toplum inşa etmek için atılmış bir adımdır.