Fatoş Özut Kırtay

Fatoş Özut Kırtay

YORUMSUZ

YORUMSUZ

Başlığa ne yazacağımı bulamadım.
Hiçbir kelime hissettiklerimi ifade edemez.
Erzurum'da yapılan seçim mitinginde yapılanların insanî, hayvani, tanımı yok.
Hatta şeytani ifadesi bile yetersiz gelir.
Sadece ifrazat yakın olur tanım olarak.
En dip iğrenç duyguları hissettiriyorlar bu varsıllığı fuzuli, kirlilik olan atıkların!
Nemrut soyları!
Nemrut, yeryüzüne gelmiş en kötü yaratıklardan biri.
Yaptıklarına layık bir şekilde de geberdi ,gitti.
Kimsenin yaptığı yanına kalmaz.
Misliyle öderler ve layık olduğu ile giderler!
Cehalet!
En büyük düşmandır ve bütün kötülükler cehaletten doğar.
Bunu bilen kötücül varlıklar, cehaleti maşa olarak kullanırlar.
Önce eğitimsizleştirirler.
Sonra topluma ait, en zayıf zaafı bulurlar.
Onlardanmış gibi görünürler.
Böl, parçala, yönet taktiği uygularlar.
Çünkü inançları yok onların!
"Dünyaya geldiysek ve bize bu şans verildiyse bunu sonuna dek kullanmalıyız, biz özel varlıklarız' diye düşünürler.
Her şekilde, her tarzda, her yöntemle hırslarına hizmet ederler.
Ama hiç bir zaman bu kadar, akıntıya kürek çekiyor hissi yaşamamıştım.
Havaya yazıyoruz,suya yazıyoruz sanki.
Haybeye yaşıyoruz gibi hissetmemiştim.
İpin ucunu sıkı sıkı tutuyoruz yıllardır da, tuttuğumuz ip bu zamanlardaki kadar acıtmamıştı.
Hırs ve çıkarların kör ettiği âmâlar bu denli çok değildi.
Her daim vardılar elbet ama böyle cehennem değildi yürekler.
Yoruldum demek istemiyorum.
Pes ettim demek hele,asla!
Ama şu yaşananlar...
Para,pul, hırs,makam denen zıkkım olası mal için yapılanlar...
Ormanları yakıyorlar!
Ağaçları!
Çiçekleri!
İçinde yaşayan kuşları, kurbağaları, kirpileri, böcekleri, yılanları ve dahi bin çeşit mahlukatı kül ediyorlar!
Cayır cayır, acımadan!
Yoruldum demeyeceğim yok!
Pes ettim hele,asla!
Bomboş bakan çocuk gözlerini gördükçe...
Oyuncakları, bilgisayarları, odaları,onlarca çeşit marka giysileri olan ama
hayalleri olmayan çocuklukları çalınmış çocukların gözleri...
Sözüm ona teknoloji çağının çok akıllı ancak şanssız çocuklarının...
Kin, nefret, düşmanlıkla birbirini yok etmeye çalışan insansıların yetiştirdikleri , örnek oldukları...
Demek istemiyorum, demeyeceğim ama bütün bunlara seyirci kalmak zorundalığının ağırlığı, nasıl taşınmaz bir yük anlatamam!
Bir şeyler yapmalı diyorum.
Nasıl başa çıkılır bunca kötülükle bilmiyorum.
Bunların lisanlarını, lugatlarını, alfabelerini anlayabilmek mümkün değil!
Yazıyorum avunmak için.
Umut var diyorum hâlâ.
Ve net olarak tek bir yargıya ulaştım.
Bu dünya kesinlikle, başka bir gezegenin cehennemi!!!
Ve bu cehennemi yaratanlar, yaktıkları ateşlerde yanacaklar.
İlahi adalet var!
İyiliklerin çoğalması, kötülüklerin kendini yok etme temennisiyle...
U-mutlu kalın...

Bu yazı toplam 16094 defa okunmuştur
Önceki ve Sonraki Yazılar
YAZIYA YORUM KAT
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.
Fatoş Özut Kırtay Arşivi

NESİL

18 Eylül 2024 Çarşamba 07:02

NARin

11 Eylül 2024 Çarşamba 07:02

FABL

04 Eylül 2024 Çarşamba 07:02