7 haziran genel seçimleri yaklaşırken her parti kendi çapında hareketlendi.

Ana muhalefet CHP’de ise herkes Ankara’da  kendine bir destek arıyor.

Deyim yerinde olursa CHP genel merkezi yerel örgütleri bay pas etti.

Bu yüzden örgütlerde moral, motivasyon ve heyecan kalmadı.

Oysa Kocaeli Milletvekilleri sürekli olarak ön seçim yapılacak havası yarattı.

Herkeste buna inandı.

Halbuki yerel seçimlerde yaşanan başarısızlık sonrası örgütlerin önü açılmalıydı.

Bakıyorum CHP’nin milletvekili aday adayları ilk üçe girme yarışı içerisinde Eğer siz 5 milletvekili hedefliyorsanız önünüzdeki altıncı adayı motive etmeniz gerekmez mi?

Sokakta yoksunuz, esnafın yanında değilsiniz, grevci işçiyi görmezden gelirseniz o zaman kimse size umut olarak bakmaz.

Bunu söylerken elbette karamsar değilim.

Henüz zaman geçmiş değil.

Öyle görünüyor ki, CHP ön seçim yapmayacak.

Artık bu saatten sonra yapılacak işler mutlaka vardır.

Bunların başında örgütün ve toplumun evet diyebileceği bir liste yapıp kamuoyunun önüne çıkılırsa o zaman durum değişebilir.

Tabiki bu iş için önce inanmak ardından heyecan yaratmak gerekir.

Gelelim iktidar partisine; Ak Parti çok rahat hareket ediyor.

İnce eleyip sık dokuyor.

Aday adayları sokakta vatandaşla dirsek temasında.

Bu seçimler de siyasi partiler  çok fazla vaad içersine girmeyecek.

Algı yönetimi ile toplumu etkilemeye çalışacaklar.

Diğer taraftan insanların sokağa çıkmasını engellemek için iç güvenlik yasası hazır bekliyor.

MHP’de ise Büyük Birlik Partisi ile Saadet Partisi ittifakı gerçekleşirse Kocaeli’nde fotoğraf değişebilir.

Tabiki sol dada HDP’nin yapacağı çıkış çok önemlidir.

Solun bilinçli seçmeni HDP’nin barajı aşması için yoğun bir diplomasi içerisinde olduğunu görüyoruz.

Bu seçim zor bir seçim olacak.

Şimdiden kimin kazanıp kimin kaybedeceğini söylemek erken...