Düşük maaş alıp günde 12 saatten fazla çalıştırılıyorlar. 

Fazla mesai ödemeleri yapılmadığı gibi, işyerinde gerçekleşen, hata yada kaza sonucu meydana gelen maddi kayıp, ücretlerinden kesiliyor. 

Yol parası ve yemek parası adı altında, elden para ödeyip, sigorta primleri asgari ücret üzerinden yatırılıyor.

Aktarma merkezleri ve şubelerde iş güvenliği sorunu hat safhada. Yoğun çalışma temposuna bağlı olarak oluşan yorgunluk, ciddi iş kazalarına neden oluyor. 

Başta bel fıtığı, boyun fıtığı ve sinir bozukluğu olmak üzere birçok meslek hastalığına yakalanıyorlar.

Çalışanına insanca yaşamı reva görmeyenler, rahat koltuklarında banka hesaplarını kontrol ederken, emekçiler resmi tatillerde dahi çalışıp dağıtım yapıyorlar. 

Onlar kargo işçileri...

Aktarma merkezinde istifçi, şubede bilgi işlem, kargo aracında şoför ve dağıtım yapan kuryeleriyle sayıları her geçen gün artıyor.

Çünkü taşımacılık ve ulaştırma sektörü ülkemizde gelişiyor.

Gelişen sektöre ayak uydurmak adına erkenden yola düşüyor çalışanlar. Eve geç geliyorlar. Hep bir yerlere yetişmeye uğraşıyorlar. Gönderileri erkenden teslim etmeye, alımları iş yerleri kapanmadan gerçekleştirmeye çalışıyorlar. Çok çalışıyorlar, az para alıyorlar, yorgun düşüyorlar, biraz hastalandıklarında ise ‘’performans düşüklüğü’’ iddiasıyla hemen kapının önüne koyuluyorlar.  

Kargo şirketi patronları zenginliklerine zenginlik katarken, kargo işçilerinin çalışma şartları her geçen gün ağırlaşıyor ve kargo işçilerinin önünde bu sorunların çözümü olarak sendikal örgütlenme mesleki birlik seçeneklerinden başka hiçbir kurtuluş görünmüyor.