Yaşanmışı yeniden tekrar etmek istersen beklenmedik sonuçlarla karşılaşırsın.

Bir ağacın yok edilmesi içinizi acıtır.

Bir çocuğun gözyaşı!

Umutlarını tüketen yığınlar.

İş kazalarında kaybedilen değerler.

Hep tekrar etmişimdir.

“İnsan belleğinde duygular değil bilgiler yüklüdür!”

Tabi ki insani duyguları bir başka yere yerleştiriyorum.

Sağlıktan eğitime pek çok alanda ciddi sıkıntılar üst üste birikiyor.

Çözemediğimiz her sorun gelecekte karşımıza çıkacak.

Hoyratça kullandığımız yeşil alanlar hepimizden bir şeyler alıp götürüyor.

Daha dün gibiydi.

Gebze’nin pek çok köyünde yol kenarlarında şırıl şırıl akan çeşmelerimiz vardı.

Hepsi birer birer kurudu.

Yok ettik su kaynaklarını.

Betonlaştırdık şehirlerimizi.

Eskiden askeri alanlarla mezarlıklar yeşil alan olarak bilinirdi.

Şimdi ise askeri alanlar da teker teker TOKİ’nin kontrolüne geçti.

Oralar da betonlaştı artık.

Bu gidişle yeşili saksılarda bile göremeyeceğiz.

Su havzalarına yapılan binalar temiz su kaynaklarını yok etti.

Büyükşehir Belediye Başkanı İbrahim Karaosmanoğlu “yeni limanlara ihtiyacımız var” diyor.

Öyle görünüyor insanların deniz kenarlarına girişi engellenecek.

Kocaman bir ülkenin üçte bir nüfusunu Marmara Bölgesi’ne sığdırmaya çalışırsanız bu kadar insana su, yol, konut ve temiz hava bulmakta zorlanırsınız.

Ortaya çıkan sağlıksız yaşam koşulları herkesin ruh halini altüst etti.

Plansız yaşamanın çok ağır bedeli var.

Galiba biz bu bedeli fazlasıyla ödeyeceğiz.