Kıymetli Gebze Yeni Haber Gazetesi ve www.gebzehaber.net okurları.

Bu haftaki konu, hepimizin bildiği ve aslında bazılarımızın birebir yaşadığı bir konu;

Akran zorbalığı, peki nedir bu akran zorbalığı; okul yaşantısı içinde bir öğrencinin ya da öğrencilerin bir başka öğrenciyi tekrarlayan aralıklarla olumsuz etkilere maruz bırakması olarak tanımlanmaktadır. Bu durum, hem zorbalığa uğrayan, hem de zorbalık uygulayan çocuklar için olumsuz sonuçlar doğurmaktadır

Akran zorbalığı davranışlarından başlıcaları:

• Kişiye küçük düşürücü lakaplar takılması, dış görünüşü ile alay etmek.
• Tehditte bulunma ve şiddet kullanarak istediğini yaptırma,
• Hakkında gerçekdışı olumsuz konuşmalar yapma,
• Kişisel eşyalarına el koyma ve zarar verme

Zorbalığa başvuran çocuk ailesinden yeteri düzeyde sevgi almamış, ihmal edilmiş, görmezden gelinmiş bir çocuk olabilir. Aile ilişkilerinin kötü olmasına da bağlı olarak kendini sevmiyor olabilir. Bu sebeple yanlış da olsa akranlarına şiddet uygulayarak kendini ailesine gösterme çabası içindedir.

Ya da Aile içinde ihmal edilmiş çocuklardan farklı olarak evde her istediği yapılan “Mükemmel çocuk” ya da “Kral çocuk” diye tabir edilen çocuklarda da akran zorbalığına başvurma sıklıkla görülür. Çocuk istediği şey olmadığında bunu oldurmak için akranlarına şiddet uygulayabilir. Ergenlik döneminde akranları içinde popüler olmak bir ergen için çok önemlidir. Bu şekilde akranlarına zorbalık uygulayarak havalı ve popüler birisi olacağını düşündüğü için buna başvuruyor olabilir.

Çocuklar akran zorbalığına maruz kaldıklarını aileleriyle kolay kolay paylaşmazlar. Bu sebeple çocukla sürekli olarak iletişim halinde olmak, ona güven vermek ve onu gözlemlemek önemlidir. Zorbalık konusunu basit ve açıklayıcı bir şekilde anlatmak, böyle bir durumla karşı karşıya kaldığında güvendiği bir yetişkinle bu konuyu konuşmasını anlatmak önlem almak açısından oldukça etkilidir.

Gecen hafta tanıdığım bir veli öğrencisinin başına böyle bur durum geldiğini anlatmıştı. Maalesef bu durum hem beni, hem de aileyi oldukça üzdü. Asıl üzüldüğüm bir konu öğrencinin bu olayı ailesine anlatmaması idi. Aslında iki öğrencide farklı okullardaydı. Okul müdürünün çıkışta denk gelmesi üzerine aileyi bilgilendirmesi ve ailenin öğrenciyi sıkıştırması ile ortaya çıkmıştı bu olay. Üç haftalık bir geçmişinin olması ve ailesi ile paylaşmaması da ayrıca üzdü beni. Görüştüğüm bir rehber hocamızda kendi okulunda da çok sayıda bu durum ile karşılaşıldığı söyledi.

Aslında anne baba olarak burada bize düşen görev çocuklarımız ile o bağı kurabilmek. Başına gelen bir olayı ya da yaptığı bir hatayı ailesi ile paylaşmayı sağlayabilmek çok önemlidir.

“Anne baba ile ilişkileri iyi olan çocukların, benlik saygıları yüksektir”

İşim gereği birçok öğrenci ve veli ile bir arada bulunuyorum. Ama bazı çocukların o sevgiyi tam olarak almadığına şahit olmak en üzücü durum. Herkesin çocuğu çok özel ve kıymetlidir onlara bu sevgiyi vermek için beklemeye gerek yok. Bu hayat yolculuğunuzda en büyük dostunuz ve sizi asla yalnız bırakmayacak insanlar ailenizdir. Unutmayın, bu günler asla geri gelmeyecek…

Öneri ve katkılarınıza dair [email protected] üzerinden şahsımla iletişime geçebileceğiniz duyurusuyla, mutlulukla, haftaya yine bu sütunlarda görüşmek üzere hoşçakalın, sevgiyle kalın.