Elim kaleme gitmiyor...Olumlu şeyler düşünüp, iyimser gülüp, iyimser yazılar yazmalıyım diyorum; beceremiyorum...

Ne kendimi gereyim ne de okurlarımı gereyim...

Toplumun genetik,biyolojik,seksolojik, ahlaki,olumlu neyimiz varsa hepsi bozuldu...

Sadece bu kadar söylüyorum.Bu ülkeye yazık...

''MASAMDAKİ OYUN '' Adlı şiirimi sizlerle paylaşmak istiyorum:

bugün odamın perdelerini 

sonuna kadar aç

dağılsın korkular 

ve yalnızlığım

hüzünlü şarkıları topla

aydınlığa fırlat

Odamda çalsın

bütün zamanlarda ege zeybeği

dur

masama dokunma

gün gelir hesap sorar

sen yokken o vardı 

can yoldaşlığından

yaşam yoldaşlığına 

geçişte

üstünde kalsın 

sözcüklerimin 

hamile bıraktığı kadın

ama sen 

bırakma ellerimi

marmara'nın gülüşüne inat

ege'nin sevdasına düş

yelken aç 

kanat kanat

otur yanıma

sevdanı anlat

kaçıncı perdede rolüm

bu son perde mi

bıktım 

kadını terkeden

şairi oynamaktan

bu kez böyle olmayacak 

biliyorum

sen ve ben

oyunun tüm perdelerinde

iki sevdalı iki dost

ve

yarınları umutlu

Yarınlarımızın umutlu olması dileklerimle...