Vatanları uğruna elleri kalem yerine taş tutan Filistinli çocuklara…

Bir uçurtmanın ipiyle bağlıdır, dünya hakları birbirine… İp barışa sevdalıdır. Çok dilli dünyamızın tek gerçeğidir barış, Dağların yeşilinde, Denizin mavisinde dalgalanır.

Bir çocuğun sevgisiyle bağlıdır, Dünya hakları birbirine… Çocuk insana sevdalıdır.  Çok ırklı dünyamızın tek gerçeğidir barış, Gökkuşağı altından geçmeye çalışan çocukların, Koşar adım çığlıklarında yankılanır.

Dışarıda buram, buram gökyüzü, kirli çocuk ellerinde uçurtma…  Geçerken hayat ip atladığın sokağın önünden, Mezhep bilmeden oynaman ne de güzeldi oysa…

Şimdi gözleri kan çeken,  vicdanı kör biri… Peşi sıra çıkarcılığa ant içmiş yarenleri…  Demokrasi kılıfına sarılı şekerlemeyle kandırıp, alırlar çocuğun elinden Uçurtmanın ipini…

Uçurtmanın yanından geçerken uçakları, peşi sıra yeryüzünü ateşe verir uşakları… Özgürlük yalanına sarılı oyuncaklarla kandırıp, yasaklarlar sokaklarda oyun oynamayı…

İlk ‘’demokrasi’’ yağar hava saldırısıyla gökten ve ip kopar ‘’İnsan hakları’’ tanklar eşliğinde şehre girerken.   Buğulanır gözler, parçalanır yürek, çakılır ekmeğini yediği toprağa…

Hüzünlü gözlerle izleyip uçurtmanın düşüşünü çocuk, bir yanı buruk… Uzansa, uzatsa elini yetişemeyecek ne çare, ne çare gücü yetmeyecek çekilen tel örgülere, çizilen sınırlarda gözyaşı bitmeyecek…

Ama gel gör ki rüzgâr dinmedi daha Fırtına büyüyecek. Yeşerecek kışta bahar, hüzünde sevinç, esarette yürek… Diren dediğim çocuk serpilip boy verecek. Ve ipi elinde nice uçurtmalar dikilecek gökyüzüne, Çiçekli kanatlarıyla süzülecek.

Hadi Filistinlim. Iraklım. Suriyelim. Direnişi dillere destan, mücadelesi karanlığa ateş, benim Ortadoğulu kardeşlerim, Hadi…