Yavuz’dan eniştesine vefa

Her canlının ve her insanın bir ömrü var. Tabi ki binaların ve yapıların da. Yıllarca bize ev sahipliği yapmış şehri en büyük tutkuyla sevmemizin nedeni Kocaelispor ve İsmetpaşa Stadı. Maalesef bu hafta Kocaelisporumuz son kez burada mücadele edecek. Yıllarca bize inanılmaz duygular yaşatan, tribünlerde birbirini tanımayan on binlerin, yüz binlerin birbirine sarıldığı, sevinç çığlıkları attığı, gözyaşı döktüğü, bizim için asla anlamı kaybolmayacak, asla vazgeçmeyeceğimiz evimiz. Hem şehre hem ülkeye sesimizi duyurmamıza sebep olan, bizi gerçekten büyük bir tutkuyla bağlayan şey tabi ki yeşil-siyah renklerimiz. Bu Pazar son kez burada olacağız.

ENİŞTEME ÇOK BORÇLUYUM

6-7 yaşlarından itibaren beni kolumdan tutup stada getiren sevgili eniştem Fevzi Caymaz. Yıllarca bıkmadan usanmadan iki haftada bir geldi, elimden tuttu. Önce beraber köfte yedik, sonra maç izledik. 6-7 yaşında bir çocuğun aklına bu yaşlarda giren hiçbir şey tabi ki ömrü boyunca çıkmayacaktır ve çıkmadı. Çok borçluyum enişteme. Önce beni Kocaelispor’la tanıştırdığı için, sonra bu statta yaklaşık 40 yıl binlerce duygulu ana şahit olmamı sağladığı için. Böyle borç ödenmez biliyorum ama sevgili eniştemi de bu hafta ben kolundan tutup maça götürmek istiyorum. Evet enişte, teyzem de çocukların da. Ama en önemlisi torununla bu hafta bizimle birlikte son maçta İsmetpaşa’da, sevgiler.”