Otomobile değil gençliğe  yol yapıp köprü kursalardı

Otomobile değil gençliğe yol yapıp köprü kursalardı

2018 yılında ilimizde bir haber sitesinde, “Hedefimiz sıcak satış” başlıklı Harput Dibek Kahvesi satan çiftin haberinde konu mankeni olan İlhan Önder ülkeden ayrıldığına üzgün: “Yönetenler otomobile değil gençliğe gelecek için yol yapıp köprü kursalardı”

“Bu haber çalışmanız belki bir başarı öyküsü değil ama şahsımda başarmaya tam olarak emin, inanan bir insanın hikâyesi. En büyük başarmakta, inanmayla başlamıyor mu zaten? Aslında beni buraya itenler memleket için keşke otomobillerle geçilecek yol köprü değil de bizi burada tutacak, geleceğe güvenle bakacak ve ulaştıracak yol, köprü yapsalardı. Bizlerin ihtiyaçlarına yanıt verselerdi. Ülkemizde gençlerin çok büyük kısmının fırsat bulursa yurt dışına çıkma isteği, hayatlarından memnun olmamalarından.”

SODEV RAPORUNA GÖRE DURUM VAHİM

Sosyal Demokrasi Vakfı (SODEV), 19 Mayıs Atatürk’ü Anma, Gençlik ve Spor Bayramı’nda Gençlik Araştırması Raporu’nu paylaştı. Türkiye’nin farklı bölgelerinde, farklı sosyo-ekonomik profillerine sahip gençlerin temel sorun alanları ve beklentilerini ölçen araştırma 600 örneklem üzerinden Türkiye’nin 12 ilinde gerçekleştirildi. Mayıs ayında sonuçları açıklanan araştırmaya göre gençlerin öncelikli sorunları eğitim ve istihdamda yer alamamak, fırsat eşitsizliği ve güvencesizlik. Ve gençlerimizin yüzde 62.5’i yurt dışında yaşamak istiyor.

SÖNMEZ’İN PAYLAŞIMINA GÖRE YÜZDE 64

İYİ Parti Kurucular Kurulu Üyesi, geçen dönem Merkez Disiplin Kurulu Üyeliği yapan ilimiz hukukçularından, Kocaeli Gazetesi köşe yazarlarından Avukat Ruhittin Sönmez’in 4 Eylül 2020’de kaynak belirtmeden yaptığı paylaşıma göre bu oran, yüzde 64. Şayet Sönmez’in paylaşımına olan araştırma pandemi sürecinde yapıldıysa doğrudur. Çünkü sırf ülkemiz sadece Gebze üzerinden bile o süreçte yurt dışına iki beynini kaptırdı. 300 – 400 bin nüfuslu bir ilçede, “İki ne ki” demeyin. İki çok şey..

HABERDE KONU MANKENLİĞİNDEN       

HABERİN KONU KAHRAMANLIĞINA

O ikiden biri, abisi Levent Önder ile birlikte İngiltere’ye 1.5 ay kadar önce göç eden İlhan Önder, İngiltere’den bize ulaştı. Hem de ne ulaşma. Sönmez’in paylaşımını paylaşan arkadaşımız ile Facebook’tan 22 Eylül 2018’ten bu yana arkadaş olan ancak kendisini unutturan İlhan Önder, arkadaşımıza kim olduğunu anlatmakta zorlandı. İlhan Önder arkadaşımızın o tarihte, Arapçeşme Mahallesi’nde Shell benzinliğinde Dibek Kahvesi satan çifte dair Bigman Çakman dönemi Kocaeli Zirve haber sitesi için yaptığı haberin fotoğraflamasında, konu mankenliği yapmıştı. İki sene önce bir habere konu mankeni olan Önder, iki sene sonra ise konunun asıl kahramanı olarak yer aldı. İçeriği acı, üzücü olan bu haberle tesadüfen oradan geçerken, habere konu mankenliğini arkadaşı ile yapan  

İLK ÖNCE HİÇ KORKUM YOKTU

13 Ağustos 2000’de Gebze’de dünyaya gelen İlhan Önder; ilk ve orta öğrenimini Yunus Emre Ortaokulu’nda tamamladı. Önder o süreci, “Bu esnada hayata, geleceğe dair hiçbir fikrim, endişem, korkum yoktu” dedi. Önder şöyle devam etti:

HATALARIMDAN DERS ALDIM

“Ortaokulu bittikten sonra liseye geçtim. Laylaylom, gırgır, şamata derken ilk seneyi başarıyla atlattım. İkinci sınıfı da aynı şekilde geçirdim fakat bu sefer başarılı olamamıştım, sınıfta kalmıştım. İlk defa hatalarımla, başarılarımla yüzleşme fırsatı bulmuştum. Aslında ilk hatam değildi ama bu büyük ihmal beni çok bilinçlendirdi, hatalarımdan ders almama yol açtı.

HEM OKULU, HEM İŞİ BİR ARADA

Bu olaylardan sonra kendime hedef koydum. Sanki bir amaç edinmiş gibiydim. O liseyi bitirecektim. Aynı zamanda ekonomik problemlerden dolayı lise üçüncü sınıfta Gebze Center’da yarı zamanlı çalışmaya başladım. Okul çıkışlarında çalışmak zorundaydım. Çünkü ailemin bana sağladığı maddiyat yetersizdi. Hem okulu hem işi bir anda zor bela götürmeye çalışıyordum.

PANDEMİ ŞARTLAR DAHA DA ZORLAŞTI

Sonra liseden mezun oldum. Hedefim, amacım gerçekleşmişti. Lise 4’te staj yaptığım fabrikada iki sene geçirdikten sonra hayatın gerçekten ne kadar zor olduğunu anlamıştım. Ne yapacaktım? ‘Yaşantım nereye kadar böyle asgari ücretle fabrikalarda çalışarak geçecek?’ diye kendi kendime sorular sormaya başladım. Küçük yaşlarımdan itibaren yurt dışında yaşama hayalim vardı. Ama sadece hayaldi. Pandemi döneminde artık karar vermem gerekiyordu. Her şey gitgide zorlaşıyordu ve gitmeye karar vermiştim.

ÜMİDİMİ KAYBETTİĞİM AN YENİLDİĞİM ANDIR

Yaklaşık beş yabancı ülkenin Facebook gruplarında iş aramaya başladım. Avrupa Birliği vatandaşlığım olduğu için, imkânım olduğunu bildiğim için sonuna kadar ümitliydim. Çünkü biliyordum. Ümidimi kaybettiğim an, yenildiğim andır. Kendi kendime, ‘Bu yaşantıyı hiçbir insan hak etmiyor’ diyordum. Altı gün çalış. İşini severek yapma ve kazancından mutlu olma.

O fabrika günlerinde kendime söz vermiştim: ‘Bir gün gideceksin buralardan ama sadece biraz sabırlı olmalısın.’

ARADIĞINIZ BİR GÜN SİZİ BULACAKTIR

İnsanlar sadece bir şeyi yapmak istesin, o istediği elbet bir gün gerçekleşecek. O aradığınız bir gün sizi bulacaktır. Ama sabırlı ve gayretli olmayı unutmayın. Hayatımda daha nicelerini başarmak içinde elimden gelenin en iyisini her zaman yapacağım.”

HABERE YORUM KAT
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.