Bugün, biraz bizim meslekten, mesleğin ve meslek mensuplarının sorunlarından, en sonunda da toplamda yaşadığımız sıkıntılardan söz edeceğim.
   Öncelikle, 10 Ocak Çalışan Gazeteciler Günü diye bir gün neden var, onu özetleyeyim...
   Basın tarihimizde gazetecileri güvencesiz ve köle gibi çalıştırmak isteyen patronların biraraya gelmesiyle ‘Dokuz patron olayı’ diye anılan yaklaşımın karşısında gazetecilerin ekonomik ve sosyal haklarını güvence altına alan 212 sayılı kanun ile değişik 5953 sayılı kanunun kapsamı 4 Ocak 1961'de TBMM'de kabul edilmiş, Resmi Gazete'de ise 10 Ocak 1961 günü yayınlanmıştır.
   Bu yüzden böyle bir gün var...
1961-1971 arasında “Çalışan Gazeteciler Bayramı” adıyla kutlanmış, 1971'deki askeri müdahaleden sonra ülkede gazetecilerin bazı haklarının geri alınması üzerine kutlama gününün adı, ”10 Ocak Çalışan gazeteciler günü” olarak değiştirilmiştir.
Şimdilerde ise "Çalışan Gazetecilerle Dayanışma ve Mücadele Günü" olarak anılmaktadır.
   Çünkü;
   O yasada da yer aldığı gibi gazete patronu ile gazeteci arasında iş sözleşmesinin yazılı yapılması zorunluluğu var.
   Çünkü;
   Fikir ve sanat işlerinde ücret karşılığında çalışmayı düzenleme, iş karşılığı ücret düzenlemesi,  ücretin ödenme zamanı, normal çalışma süresi, fazla mesailer,
hafta tatili var.
   Çünkü;
   Sözleşmenin tarafların anlaşmasıyla,  kendiliğinden, fesih bildirimi ile ve ihbar süresinin bitimi ve diger usullerle sona ermesini, toplu işçi çıkarımı, ölüm, ihbar, kıdem tazminatını düzenleyen maddeler var.
   Özcesi;
   Darbeler dönemlerinde gazetecilerin ellerinden alınan bu hakların ve editöryal özgürlüğün yeniden kazanılmasının yanı sıra siyasi iradenin baskı ve sansür uygulamalarının sona erdirilmesi için bayram ve kutlama yerine topyekün mücadele zorunludur.
   10 Ocak, gazeteciler için bu açıdan çok önemli ve korunması gereken anlamlı bir gündür.