Şimdi ben ''Serenler Zeybeği'' oynasam,penceremin camını açıp
bağıra bağıra ''İzmir'in Kavakları'' nı söylesem: Yine delirdi şair der misin?
Vallahi billahi yine delirdi şair de...De anasını satayım...De de! Sen de rahatla,ben de deli olduğumu anlamış olayım.
''Nasıl deli olmayayım 
Eller sarıyor seni.''
Şarkısını bilir misin? Bilmesen de olur...Kimin kimi sardığı belli değil...Taş yuvarlanmış bir kere önüne geleni ezip geçiyor.
Çocukluğumda fukaralık çektim.İhtilaller gördüm.İdamlar gördüm.
Menderes'in idamını...Deniz Gezmiş,Hüseyin İnan,Yusuf Aslan ve
çocukların idamlarını gördüm.
İnsanlarımızın pusularda vurulduğunu,işkencelerde bu ülkenin gençlerinin öldürüldüğünü ve sakat bırakıldığını gördüm...
Ajanlar gördüm...Gençlerimizi cezaevlerinden kaçırıp sonra onları katleden ajanlar gördüm.
Okullar gördüm.Sürgünler gördüm.Ayrılıklar, sevdalar, çıkarı uğuruna kendini satanları gördüm.
Hangi şair vatana ihanet şiirleri yazar? Yazmaz...Vatan haini diye yıllarca gurbette yatan,hücrelerde çürüyen,çürütülen şairler gördüm.
Hangi kan kırmızı sevdalar şaire yapılan ihaneti yok eder...Şairin gönlünü alır.Puşt zulalarında gizlenen ihanetin hesabını şairlere kim verir?
80 milyon sayımız var diye övünüyoruz.10- 15 bin sayılarla ifade edilen şairleri 80 milyon yüreğine basamaz mı?
Heyhat yazan çizen insanların en küçük hataları niçin cezalandırılma yoluna gidilir.
Kendimizi sansürlemek aşağılık bir durum ve çok zor...Çevremde 
bulunan dostlarım '' aman hocam.'' derken; sansürcü başı lütfen şairlere karışmayın.Bırakın güzel olanları,güzel olmayanları yazalım...Şairlerden hain olmaz...
Babam rahmetli '' gün yüzü görmedim.'' derdi.Söyler misiniz
ben ne zaman gün yüzü göreceğim?
kanıta düşer gece vakti yazılarımız...
ve gidişlerimiz...
kocaman bir yürek bıraktık
meydanlarımıza...
sen bekleme bizi
bizim ne gidişimiz
ne gelişimiz bellidir...