Tuncer Altunbulak

Tuncer Altunbulak

YAŞAMAK KOLAY DEGiL

YAŞAMAK KOLAY DEGiL

Kolay değil yaşamak bir an mutluyken kah  ka ha larla gülerken anlık bir kötü haber bizi götürür
En büyük acıların içine sokar varımız devletimiz güvendiğimiz herşey birgünde yok olur gider
En üstlerdeyken birden en diplere iner gariban biri olarak ortalarda dolaşmaya başlarız
Onun için ne idim demek yerine ne olacıgım demeliyiz. Hayatı kolay kolay konturol edemeyiz
Bir deprem veya bir su baskını yazımızı birden kışa dönderir.bakın şimdi görün hayat ne kadar garip
Genç bir adam birgün kaldığı otelde intihar etme kararı alır  . Bu kararını gerçekleştirmek için evine
Giderken bir sokaktan önüne küçük bir kız çocuğu çıkar ve  ölmekte olan annesine yardım etmesini 
İster.Genç adam içinden tamda sırasını buldun çocuk önce böyle hık mık eder.Sonra çocuğun gözyaşl
Arına dayanamaz hadi beni götür annene der ve peşine takılır yolda giderlerken genç adam işte
Hayat böyle ilginçlerle dolu benden önce bu yoldan binlerce insan geçti ama bu insanların içinden 
Bu çocuk beni seçti bu tür duygularla hastanın kaldığı eve giderler ev dediğime bakmayın çok katlı 
Bir binan bodrum katıdır rutubet nem hastalık ve ölüm kokmaktadır.Yaşlı hasta kadın küçük kızın öz
Annesi değildir küçük kız annesini hiç görmemiştir bu kadınla sokaklarda tanışmıştır.Geçmişi karanlık 
bir kadındır anlatılanlardan bir hayat kadını olduğu bilinmektedir .Hayat bazen böyle ilginçlikler çıkarır 
karşımıza intihar etmek istiyen genç adamın karşısına çıkardığı gibi işin en trajik tarafıda genç adam 
küçük kızla ve yaşlı hasta kadınla tanıştıktan sonra intihar etmekten vazgeçer  bu kararı nasıl aldığını 
biz bilmiyoruz yaşlı hasta kadını bir hastaneye yatırır.küçük kızıda evlat edinir Herkez hayatını farklı 
farklı yaşar hayat birilerini benim gibi tımahaneye kapatır kimilerini zengin eder kimilerini fakir bazen 
aklımıza gelmicekleri başımıza getirir benim bir tımarhaneye düşeceğim aklımın ucundan bile 
geçmezdi yaşamaktan umudumuzu kesmemeliyiz .Hayatın bize sunduğu bazı fırsatları kaçırsakta 
kendimizi koyu vermemeliyiz ilerde fırsatlar yine karşımıza yaşama sil baştan yeniden başlarız yani 
demek istiyorumki yaşam çelişkilerle dolu dolan başlı bir yoldur .Bugun bayramın ikinci günü annemi 
ziyarete gittim mezarlığa onu çok özledim bir iki gün öncede rüyamda gördüm beşiğimin üzerine
 eğilmiş emziriyordu kokusuna yüzüne sözüne kurban olduğum herkezi güldüren hayat maalesef onu
 hep ağlatmıştı .Bunu defalarca yazdım çünkü yazdıkça rahatlıyorum onunla birlikte yaşadığımız o kışı 
hiç unutmuyorum o yıl çok soğuktu kışın ortasında unumuz peynirimiz yağımız bitmişti tezek azaldı 
diye sobayıda yakmıyorduk annemle birbirimize sarılıp ağlıyorduk ne yazıkki birgün olur ilerıde güzel bir hayat yaşarız hayalini kuramadık annem yoksulluklar içinde öldü gitti .Türkiyenin yakasını bir türlü 
kötü yönetimler işsizlik eşitsizlik ve adaletsizlik bir türlü bırakmadı .Birisi demişki derdini dertsizlere 
söyleme güler geçerler bende derdimi siz okurlarıma söylüyorum BeN İngiliz yazar Bernard shaw 
sokakta yürürken hiç anlaşamadığı yayıncısıyla karşılaşır yazarı çay içmek için bir kahveye götürür 
yazarın uzun uzun düşündüğünü gören yayıncı şuan aklınızdan geçen düşünceye istediğiniz ücreti 
ödemeye hazırım söyleyin shaw güler derki değmez bayım çünkü şuan ne kadar kötü içtenliksiz bir 
olduğunuzu düşünüyorum bende şuanda o küçük kızı yaşlı hasta kadını ve intihar etmekten vazgeçen genç adamı ve onları bir araya getiren hayatın ne kadar tuhaf olduğunu düşünüyorum.

Bu yazı toplam 4128 defa okunmuştur
Önceki ve Sonraki Yazılar
YAZIYA YORUM KAT
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.
Tuncer Altunbulak Arşivi