Sözümüz olmalı (4)

Sözümüz olmalı (4)

 

 

 

Kocaeli’nin, kara ve deniz ulaşımı konusunda pek sorunu yok. Ama, hava ulaşımı konusundaki sorun gittikçe kriz halini alıyor ve bir türlü yeterli rant sağlayamadığı için çözülemiyor.

‘’Hemen yakınınızda Sabiha Gökçen Havaalanı var, daha ne istiyorsunuz ?’’ diyen çıkacaktır hemen, ama sorun bu değil.

Nüfusu 1.5 milyonu aşan kentimizde, bir havaalanı var. Ulaştırma Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığı bünyesindeki Devlet Hava Meydanları İşletmesi Genel Müdürlüğü’ne bağlı olan Cengiz Topel Havaalanı bu. İhalesi 1994 yılında  yapıldı ve inşasına 1995’te başlandı. İnşaatı Mayıs 1999’da tamamlandı ve açılış planlaması yapılırken yaşanan 17 Ağustos 1999 depremi sonrasında terminal, apron ve pisti hasar gördü. Deprem sonrasında lojistik ve dağıtım hizmetleri için kullanıldı.

Sonrasına da değinelim…

Havaalanı, 2012 yılında, AKP kadrolarının ısrarlı takipleri sonunda büyük umutlarla sivil uçuşlara açıldı. İlk sefer Trabzon’a yapıldı, eh ne de olsa o zamanın popüler bakanı olan Çevre ve Orman Bakanı Osman Pepe Trabzon kökenliydi ve ilk hava ulaşımı seferinin bu ile yapılması pek yadırganmadı.

Ama, hava ulaşımını sağlayan şirketler açısından Trabzon uçuşları karlı değildi, astarı yüzünden pahalıya maloluyordu. Bu nedenle, başka bölgelere de uçuş konulmalı ve sefer sayısı artırılmalıydı. Ama, buna da Kocaeli’nin yolcu potansiyeli gereken olumlu yanıtı veremiyordu.

Yani, iki ucu pis bir değnek misaliydi havaalanı işletmeciliği. Bu yüzden de, Cengiz Topel Havaalanı’ndan son zamanlarda sadece Ankara’ya uçuluyordu. Diğer illere Ankara aktarmalı seyahat edilebiliyordu.

30 Mart yerel seçimlerinden 15 gün önce haftada 7’ye çıkarılan seferler, seçimden hemen sonra haftada 4’e düştü. 50 dakikalık yolculuğun bedeli ise 60 liraydı.

Büyük havaalanları kategorisindeki Cengiz Topel’den, 2012’de 1.178 iç hat, 3 dış hat uçuşu gerçekleştirildi. Bu uçuşlardan 62 bin 311 yolcu yararlandı ve 349 bin lira hizmet satış geliri elde edildi.

İşte, bu rakamlar havaalanının kar etmesine yetmedi.

Ama, ilgililerin beceriksizliği ve “Ben yaptım oldu” mantığı yüzünden hava yolu ulaşımında istenilen verim elde edilemedi. Uçuş yapan tek şirket Anadolujet ise bu faaliyetini 10 Eylül’de sonlandırdı.

Bu kadar katma değer yaratan bir kent, artık hava ulaşımı sağlanamayan bölgeler arasında yer alıyor.

Bu konuda kent halkının hemen hiçbir sözü olmadı. Çünkü, onları dinleyen bir siyasal ve bürokratik irade yoktu. Sonuç, hiçbir şey planlandığı gibi gitmedi. Yolcu potansiyelinin çok az olması dolayısıyla, Kocaeli’nin Türkiye ve yurt dışı ile olan havayolu bağlantısı ikinci bir düzenlemeye kadar tamamen durdu.

Bizler, yine karayolundaki acımasız kar hırsıyla yapılan çağdışı taşımacılığa mecbur bırakıldık.

Hiç olmazsa, şimdilerde sözümüz olmalı, değil mi ya ?

 

(Sürecek)

 

 

 

Bu yazı toplam 86 defa okunmuştur
Önceki ve Sonraki Yazılar
Arşivi