Erken seçim ve baskın seçim üzerine bir dizi sözler söylendi, güzellemeler yapıldı.

Bırakın bu boş lafları “olağan süreç içerisinde yapılacak seçimler ne durumda”? sorusunu konuşalım ve tartışalım.

Bilindiği üzere 2019’un Mart ayının 24’ünde yaklaşık bir yıl sonra yerel seçimler var.

Olur mu olmaz mı onu bilemem...

Eğer iktidar kazanırsa seçim ufukta.

Genel seçimlerde 3 Kasım 2019 da hem milletvekilliği hem de Cumhurbaşkanlığı seçimi yapılacak.

Bugünden seçimlere hazır olmayan siyasi partilere şimdiden kolay gelsin.

Bir tarafta seçim hesapları yapılıyor diğer taraftan gelecek telaşı olduğundan fazla.

Yaşadığı durumdan memnun olmayan insanların sayısını anlamak için kapsamlı araştırmaya bilmem gerek var mı?

Benim veya bir başkasının  herşeyi iyi gidiyor söylememiz fiili durumu değiştirmiyor.

Bu yüzden iktidar kimseyi memnun edemiyor.

İktidar da kalmak için kurulan her yeni ittifak bir başka sıkıntıyı beraberinde getiriyor.

Bu suskunluğun elbette çok sayıda nedeni olabilir.

Peki çözüm nedir diye sormak isterseniz ortada kocaman bir soru işareti durmakta.

Çünkü değişik fikirler, farklı düşünceler yeterince kendisini ifade edemediğini söylemeye gerek var mı.

Bu yüzden yeni umutlar, yeni beklentiler bir türlü yeşermiyor.

Ayrıca toplumun en üst gelir gurubuyla en alt gelir gurubu arasında makas farkı açıldı.

Siyaset çözüm üretmekten hızla uzaklaşıyor.

Geri kalmaya kararlı bir ülke olduk dersem yanlış olmaz.

Enflasyon suç işlemeden cezalandırmak demektir.

Kazanmakta olduğumuz paranın satın alma gücü kalmaz.

İktidar demokratik kurumlar başta olmak üzere kurumları çürüttü içini boşalttı.

Konu sadece kalkınmada değil işin bir de “gelişme” boyutu var.

Biz bunların hepsinden vazgeçtik.

Ne uğruna vazgeçtiğimizi bir türlü bilmiyoruz, birileri de söylemiyor.

Ama hiç kimsenin ağzından çıt çıkmıyor.

Allah aşkına bu gidişat nereye kadar devam edebilir.

Konuşan değil sessizliğe bürünen ülke olduk.

İktidar cephesinden bakarsan sorun yok, vatandaş tarafından bakarsan sorun çok!